Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

# Γνωρίζεις τι είναι το bullying;...


Ήταν δέκα ετών ο γιος μου, όταν αλλάξαμε σχολείο. Η αλλαγή ήταν από ένα ιδιωτικό σχολείο σε κάποιο άλλο, ήταν όμως μια μεγάλη αλλαγή. Λίγο καιρό μετά, το παιδί ήρθε με κλάματα στο σπίτι και μου ζητούσε επίμονα να κάνει μια...εγχείρηση, για να βελτιώσει μια 
"ατέλεια" στο σώμα του... "Μαμά, "πετάνε" τα αυτιά μου και πρέπει να χειρουργηθώ!"... Πολύ γρήγορα μου εξομολογήθηκε πως, στο σχολείο υπήρχε ένα παιδί που τον κορόιδευε και του μιλούσε προσβλητικά. Καλώς ή κακώς, η μέθοδος που χρησιμοποίησα αρχικά (και για μετά, βλέποντας και κάνοντας).. ήταν η ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού μου.
Του πρότεινα τρεις λύσεις: χειρουργείο (ως "διπλωματικό" επιχείρημα), μακρύ μαλλί, αλλά παράλληλα και "αντεπίθεση": δεν αφήνουμε κανέναν και για κανένα λόγο, να μιλά υποτιμη
τικά για εμάς! Περνάμε -με επιχειρήματα!- στην αντεπίθεση και, μέσα από τη συμπεριφορά μας, αλλά και τις πράξεις μας, αποδεικνύουμε στον άλλον πως, τελικά το πρόβλημα δεν είναι δικό μας, αλλά...δικό του! Εμείς αξίζουμε πρώτα από όλα ως προσωπικότητες και θα το δείτε! Λίγο καιρό μετά, ο γιος μου άφησε μακρύ μαλλί και μερικά χρόνια αργότερα, έγινε πρόεδρος της τάξης, αλλά και πρόεδρος του 15μελους.
Το παν είναι να στηρίζουμε ψυχολογικά τα παιδιά μας, τονώνοντας την αυτοπεποίθηση!
Το παν είναι να κερδίζουμε ως γονείς την εμπιστοσύνη των παιδιών μας και να μας μιλούν!
      Μπορεί να ακουστεί υπερβολικό, αλλά πιστεύω πως το φαινόμενο bullying επεκτείνεται ακόμα και στο στρατό, αλλά και στον επαγγελματικό στίβο.

"Ο σχολικός εκφοβισμός (αγγλικά : school bullying) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκλη-θεί πόνος ή αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, ντροπιαστικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, κατα-στροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβι-σμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέ-σω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο)"
"Οι άνθρωποι που ασκούν εκφοβισμό, συχνά είναι οι ίδιοι τρομοκρατημένοι για κάτι και έτσι προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους άλλους για να κρύψουν τα συναισθήματά τους ή παρενοχλούν άλλους για να μην τους παρενοχλήσουν πρώτα εκείνους. Είναι δυστυχείς και «ξεσπούν» τη δυστυχία τους στους άλλους. Συνήθως δεν νιώθουν υπευθυνότητα για τις πράξεις τους και συχνά έχουν την ανάγκη να ελέγχουν τους άλλους και να κερδίζουν πάντα. Μπορεί να ζηλεύουν τα άτομα που παρενοχλούν. Χρειάζονται τη βοήθεια ειδικού...

Σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάζει η εφημερίδα Καθημερινή, η Ελλάδα έρχεται δεύτερη στο διαδικτυακό bullying με ποσοστό 26,8% μετά τη Ρουμανία. Συγκεκριμένα, στην Ελλά-δα το 8,5% των μαθητών αναφέρει ότι υφίσταται εκφοβισμό δύο με τρεις φορές το μήνα, ενώ ένα ποσοστό 15,8% παραδέχθηκε ότι εκφοβίζει τους συμμαθητές του.



Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2006: η εξαφάνιση του μικρού Άλεξ συγκλονίζει το πανελλή-
νιο: "Η αστυνομία της Βέροιας, με ερασιτεχνικούς χειρισμούς, είχε χάσει πολύτιμο χρόνο, με αποτέλεσμα αφενός κάποιος να εξαφανίσει για πάντα το πτώμα του μικρού παιδιού και αφετέρου οι πέντε ανήλικοι δράστες *να δασκαλευτούν από τους γονείς τους κι από τους δικηγόρους τους, να ανακαλέσουν γρήγορα τις καταθέσεις τους, ισχυριζόμενοι ότι είπαν ψέματα στις αρχές και να ισχυρίζονται ότι δεν είχαν καμία σχέση με την υπόθεση. Ένα ακόμα από τα λάθη των αρχών, ήταν ότι δεν κράτησαν τα παιδιά μακριά από το οικογενειακό τους περιβάλλον, μέχρι να βρεθεί το πτώμα"... Πηγή αποσπάσματος 

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015: τραγικά συμπίπτουν η μέρα κι ο μήνας με το Βαγγέλη:
"Τον είχαν ακινητοποιήσει σε καρέκλα, τον τραμπούκιζαν, τον έφτυναν και τον χλεύαζαν με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και σχόλια", αποκαλύπτει υψηλόβαθμος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., για περιστατικό που είχε συμβεί πριν από 10 μήνες, με θύμα τον αγνοούμενο 
20χρονο φοιτητή της Σχολής Γαλακτοκομικής Ιωαννίνων, Βαγγέλη Γιακουμάκη.

Δεν είμαστε εδώ σήμερα για να κρίνουμε τους γονείς του Βαγγέλη. Με ποιο δικαίωμα άλλωστε! Πάση θυσία όμως, πρέπει να βρεθεί τρόπος να αλλάξει ο τρόπος που οι γονείς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, να αλλάξει ή να βελτιωθεί ο τρόπος που οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αντιμετωπίζουν τους μαθητές. Πάση θυσία πρέπει να μην υπάρχουν "γονείς" που θα *δασκαλεύουν τα παιδιά τους, για το πως να αποφεύγουν τις ευθύνες τους! Αυτό φυσικά προϋποθέτει γονείς που δεν θα αποφεύγουν οι ίδιοι τις ευθύνες, για να είναι σε θέση να το μεταδώσουν και στα παιδιά τους! Πειράζει που και πάλι, όλα είναι θέμα παιδείας; Και ασφαλώς, πειράζει που ως κοινωνία, κοιτάμε -σχεδόν- όλοι, πως θα βγάζουμε την ουρά μας απέξω, κλείνοντας τα αυτιά και τα μάτια, απέναντι σε πάσης φύσεως σημάδια; Ηθικά θα τολμούσα να χαρακτήριζα την αδιαφορία μας, ως υπόθαλψη "εγκληματιών", είτε είναι ηθική η συμμετοχή τους, είτε ενεργή, σε κάθε μορφή bullying..

Η θεατρική παράσταση "πέντε σιωπές" είναι μια συγκλονιστική παράσταση, που, μέσα από τη ζωή μιας τετραμελούς οικογένειας, ενεργοποιεί τον θεατή, προκειμένου να μην σιωπά, μπροστά σε φαινόμενα βίας ("ήξερες, κι όμως δεν μίλησες!"), όταν ο ίδιος, αφού, γίνεται μάρτυρας ενδοοικογενειακής βίας, συναινεί, επιλέγοντας εγκληματικά τη σιωπή!
Για την ιστορία, σε όσα σχολεία φοίτησε ο γιος μου, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, ήταν άριστοι εκπαιδευτικοί, τα σχολεία διέθεταν και ψυχολόγο, ενώ παράλληλα οι δάσκαλοι, είχαν σταθερή συνεργασία με τους γονείς, ενημερώνοντας μας τακτικά, για οτιδήποτε... 
Όποιος ξέρει κάτι για το Βαγγέλη, ας μιλήσει! Όχι άλλα θύματα στο βωμό της σιωπής.
Κλείνουμε αισιόδοξα: "εκτάκια" υιοθετούν "πρωτάκια" μαθαίνοντας να συνεργάζονται!

Art: christian schloe & xetobyte

❤¸¸.•*¨*•♫ ......................................................................................❤¸¸.•*¨*•

72 σχόλια:

  1. Αδυναμια μου καλημερα!
    Ακρως ευαισθητοποιημενο το θεμα που θιγεις σημερα και ομολογω πως εκανες μια αρχη με το παιδι σου στο παρελθον που με ταραξε και με συγκινησε παραλληλα.
    Δεν εχω βρεθει ποτε θυμα τετοιας βιας και ουτε εχω υπαρξει θυτης φυσικα. Κατανοω ομως το ποσο επωδυνο μπορει να ειναι και ελπιζω ολοι να καταλαβουνε και να το σταματησουνε αμεσα!

    Να εχεις μια ομορφη μερα! Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο κόσμος εκεί έξω έχει γίνει ακόμα πιο απάνθρωπος και δεν ξέρω που θα βγει...

      Διαγραφή
  2. Πέτρα μου, τα μεγάλα πνεύματα συνταντιούνται!
    Όλως τυχαίως, ταυτόχρονα ασχοληθήκαμε με το ίδιο θέμα.
    Εσύ -και πολύ καλά έκανες- ασχολήθηκες περισσότερο με την πλευρά των γονέων και την αντιμετώπιση του προβλήματος από μέρους τους.
    Οι γονείς πρέπει να μην το αφήοσυν να περάσει, να "συνεργαστούν" με το παιδί τους για να το αντιμετωπίσουν και κυρίως να του δώσουν θάρρος, να το "αποκομπλεξάρουν", να του δημιουργήσουν τις άμυνες που χρειάζεται.

    Εγώ ασχολήθηκα με την πλευρά του θύματος.
    Και καταλήγω στο ότι οι "νταήδες" αυτό που φοβούνται περισσότερο είναι μήπως το θύμα αισθανθεί πως δεν έχει ανα΄γκη την αποδοχή τους. Μήπως δεν τους φοβάται.
    Γι' αυτό προτείνω στα θύματα να τρομοκρατήσουν τους τρομοκράτες τους, με το ισχυρότερο όπλο τους: να μην τους φοβούνται, να μην τους σέβονται, να τους έχουν γραμμένους.
    Τότε αφοπλίζονται οι "νταήδες".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαζ είμαστε τρεις σήμερα που ασχοληθήκαμε με παρόμοιο θέμα! :)))
      Εγώ παίρνοντας έναυσμα από το άλλο ( μεγάλο) θέμα της παιδεραστίας.
      Κοινός παρονομαστής όλων αυτών; Η οικογένεια!
      Και όπως πάντα η Παιδεία που λες και εσύ Πετρούλα!

      Σήμερα μιλώντας με τη μαμά, την ευχαρίστησα για άλλη μια φορά που με μεγάλωσε με όρια, σεβόμενη πάντα τους ενδοοικογενιακούς κανόνες και αναλαμβάνοντας ευθύνες!
      Ας δώσουμε όλοι εκεί το βάρος!

      Καλησπέρα, φιλιά και ♥♥♥

      Διαγραφή
    2. Ήμασταν δυο, γίναμε τρεις... άμα γίνουμε και χίλιοι δεκατρείς ίσως να αλλάξει κάτι.
      Πάνω απ' όλα να αλλάξει αυτή η κωλοκοινωνία που κλείνει τα μάτια της.
      Που με την (όχι πάντα σιωπηρή) ανοχή της, δικαιώνει και επικροτεί το δίκαιο του δυνατού.
      Οι συμφοιτητές του Βαγγέλη το ΄χουν βουλώσει.
      Κάτι λέει αυτό...

      Διαγραφή
    3. @ Μαζεστίξ,
      αν και νομίζω πως εξέτασα και την πλευρά του θύματος, εξακολουθώ να πιστεύω πως, όλα ξεκινούν από τους γονείς, οι γονείς παραδίδουν στην κοινωνία και τους νταήδες και τα ευαίσθητα παιδιά, αλλά και τα "κανονικά" παιδιά, αν μου επιτρέπεται η έκφραση..

      Διαγραφή
    4. @ Αριστέα,
      το θέμα της παιδεραστίας είναι ακόμα πιο σοβαρό και επικίνδυνο και κρίμα που κράτησες τα σχόλια κλειστά...

      Διαγραφή
    5. @ Μαζεστίξ,
      πολύ φοβάμαι πως ο κόσμος αντιδρά στην κοινωνία, αλλά και στην κάλπη, όπως αντιδρά μέσα στο σπίτι του..και τούμπαλιν!

      Διαγραφή
    6. Εμ βέβαια. Δες και το βουλευτή που'ναι μπλεγμένος στην υπόθεση του Βαγγέλη και θα καταλάβεις πώς αντιδρά η κοινωνία...
      Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτός είναι μπλεγμένος σε υποθέσεις τραμπουκισμών, εμπορίου ναρκωτικών, σε απελευθέρωση δολοφόνων, σε περίεργες δίκες κλπ. και όμως επιβραβεύεται από την κοινωνία με πρωτιά στους σταυρούς...

      Διαγραφή
    7. Ναι, γιατί τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο κι ας "κλαίγονται" αρκετοί...

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Πετράδι μου
    Μεγάλο θέμα έπιασες σήμερα δεν υπάρχει
    τίποτα πιο χειρότερο από την ψυχολογική βία
    Στο θέμα του Βαγγέλη πιστεύω πως ακόμα
    κάποιοι ξέρουν πολλά και σιωπούν!!!
    Έχω συγκλονιστεί με αυτήν την υπόθεση θύμα
    αλλά και θύτες βρέθηκαν σε έναν κυκεώνα όπου
    το ανθρωπιά η κατανόηση η αξιοπρέπεια υπέστει
    σοβαρή βλάβη
    Ας αγρυπνούμε για τις τρυφερέςψυχές των παιδιών μας
    κι εύγε σ΄εσένα που στήριξες και συμπαραστάθηκες στο παιδί σου

    φιλάκι γλυκό ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενίοτε, η ψυχολογική βία, έχει πολύ πιο επικίνδυνα αποτελέσματα, έστω κι αν ο θύτης ισχυρίζεται, πως "δεν άπλωσε χέρι" επάνω στο θύμα...

      Διαγραφή
  4. Όταν ο πιτσιρικάς βλέπει έναν αγώνα στο γήπεδο με τον μπαμπά του και πλακώνονται οι οπαδοί μεταξύ τους, όταν η πιτσιρίκα έβλεπε μεσημεριανές εκπομπές με τη μαμά της πριν λίγα χρόνια, την εποχή του απόλυτου ξεκατινιάσματος, όταν έχουν δει τον γείτονα να σπάει στο ξύλο τη γυναίκα του, όταν έχουν δει έναν περαστικό να ξεσπάει τα νεύρα του σε ένα αδέσποτο ζωάκι, όταν βλέπουν πως οι πρώτες κακιούλες τους απέναντι στο συμμαθητή τους έχουν την ανταπόκριση των υπολοίπων (αφού πιθανότατα οι περισσότεροι γελάνε με αυτό τους το "κατόρθωμα"), τότε... αν δεν υπάρχει κάποιος να τους μάθει να είναι άνθρωποι που ζουν ανάμεσα σε ανθρώπους, η βία σε κάθε της μορφή, σε κάθε χώρο είναι το "φυσικό"(?) επακόλουθο...
    Το ότι τα παιδιά είναι σκληρά, δεν είναι δικαιολογία πλέον...
    Δεν ξέρω αν ήταν σωστός ή λάθος ο χειρισμός σου στην περίπτωση του παιδιού σου, αλλά πολύ μου άρεσε!
    --Εσύ και η Αριστέα σήμερα με κάνατε σμπαράλια...--
    Χριστέ μου, τώρα που το ξαναδιαβάζω.. πόόόσο μεγάλη είναι η πρώτη πρότασή μου??!
    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, Πετράδι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου , στο ορκίζομαι...δεν ήμαστε συνεννοημένες παρ' όλο που δυο ώρες τα λέγαμε χτες.
      Μάλλον έχουμε κοινές αγωνίες :)))

      Διαγραφή
    2. @ Γιάννα μου,
      στην αρχή ο νεοπλουτισμός (του πλαστικού χρήματος) και μετά η κρίση, ήρθαν και γιγάντωσαν αυτά τα προβλήματα...

      Διαγραφή
    3. @ Αριστέα,
      έλα μου ντε! Δυο ώρες μπούρου μπούρου και λέξη για τις αναρτήσεις! Αχαχα!

      Διαγραφή
  5. Αυτη τη συζητηση ειχα λίγο πριν με την Αριστεα . Της έλεγα πως μια μητερα με γιο στην τάξη των δικών μου παιδιων ,με πηρε τηλέφωνο πώς να αντιμετωπίσει ένα συμμαθητή τους ,που ζητάει χρήματα απο το γιο της για να τον κάνει παρέα ή τον απειλεί με άλλες πράξεις! Εφτάχρονα παιδιά !
    Ξερω κορίτσι που κατεληξε στον ψυχίατρο γιατί το κορόΙδευαν συμμαθήτριές της για το βάρος της στο Αμερικάνικο κολέγιο ,που είχαν και ψυχολόγο εκει , ειχε γίνει γνωστη η περίπτωση ,ειχαν μιλησει και στα κορίτσια που κορόιδευαν ,αλλά συνέχιζαν ακάθεκτες!
    Η κατάσταση ειναι τραγική και σε ένα σημείο την εντοπίζω: στην ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ των γονιών να συζητούν με τα παιδιά τους ή να δεχτούν πως αυτά επιτίθονται λεκτικά ή σωματικά σε άλλα παιδιά! Και αφου η αδιαφορία συνεχίζεται και γιγαντωνεται ,γιγαντώνει και το φαινόμενο του school bullying ,μαθαίνουν και το συνεχίζουν και στη μετέπειτα ζωή τους!
    Ο σώζων εαυτόν σωθήτω καταντήσαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσια ..με την άδεια σου θα σε κάνω ανάρτηση λείαν συντόμως ( μη σου πω και αύριο) !
      Από την καλή πλευρά φυσικά..παράδειγμα προς μίμηση!
      Όχι τίποτα άλλο..θέλω να αποδείξω ότι οι καρκίνοι είναι οι μητέρες του ζωδιακού κύκλου☺
      Και για να σοβαρευτώ όντως τα καλά παραδείγματα πρέπει να μοιράζονται όπως τα κακά να δαχτυλοδείχνονται προς αποφυγήν!
      Κι αφού πολύ φλυάρησα την κάνω πριν τ'ακούσω!

      Διαγραφή
    2. βρε κατσε να διαβασεις τα βιβλια που πηραμε και ασε τους καρκινους στην ησυχια τους χαχαχα

      Διαγραφή
    3. @ Νάσια μου,
      βάλε κιόλας με το νου, τι άνθρωποι θα γίνουν αυτά τα παιδιά όταν μεγαλώσουν και που θα καταλήξουν... Πιο τραγικό, δεν έχει...

      @ Αριστέα,
      "Ω! πάλι εσείς! χαίρω πολύ|" που λέει και ο.......Ε--ξαρχάκος! Αχαχαχα!

      @ Νάσια,
      ...έχει πολύ περισσότερο διάβασμα, από όσο φαντάζεσαι!!

      Διαγραφή
  6. Ασε Πέτρα το πράγμα έχει ξεφύγει εντελώς από τον έλεγχο και όσο περνάει ο καιρός γίνεται χειρότερο.
    Τα προβλήματα της κοινωνίας φαίνονται στα παιδιά τόσο μα τόσο ξεκάθαρα.
    Οι μεγάλοι πρέπει να αναλάβουν δράση άμεσα, όταν βλέπουν κάτι τέτοιο και να μην φοβούνται να μιλήσουν γιατί είναι εγκληματικό.
    Η σιωπή τους μπορεί να σκοτώσει.
    Δεν ξέρω τι άλλο να πω να είμαστε με τα μάτια ορθάνοιχτα και να μην αφήνουμε τίποτα στην τύχη.
    Ελπίζω να μην έχει συμβεί το χειρότερο στον Βαγγέλη γιατί τότε θέλει φτύσιμο όλη η συγκεκριμένη κοινωνία.
    Και ο περίγυρος και οι γονείς και όλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ξέρεις τι σκέφτομαι ρε Έλενα; Στις παρέες μας κι οπουδήποτε, όταν τα συζητάμε, όλοι ξέρουμε το σωστό. Πως γίνεται και το χάνουμε στην πορεία;...

      Διαγραφή
  7. Καλημερα Πετρα! Αυτο το αρθρο με αγγιζει προσωπικα . Υπηρχα θυμα bullying στην εφηβεια μου . Τοτες το ειπα στον μεγαλο μου αδερφο και ετσι τελειωσε το μαρτυριο μου. Ειναι οπως τα λες ολα ειναι θεμα παιδειας! Καποια στιγμη ισως γραψω και γω την ιστορια μου! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνά μου, και μόνο που σε διαβάζω, στενοχωριέμαι, ξέρω πολύ καλά πως νιώθει ένα παιδί, θύμα του bullying... Μακάρι να τα γράψεις, μπορεί να σε κάνει κι εσένα να νιώσεις καλύτερα... Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  8. άγγιξες θέμα φωτιά Πέτρα!!!

    απ'τη μια..η εκ φύσεως "σκληρότητα" των παιδιών..
    απ'την άλλη η έλλειψη..παιδείας..
    άλλοτε..ο λειψός..χρόνος των γονιών..να παρατηρήσουν τυχόν αλλαγές
    στη συμπεριφορά των παιδιών ..ή να συζητήσουν και να ακούσουν..
    άλλοτε..απλά..η αδιαφορία..

    θύματα...όπως πάντα..
    τα παιδιά..δυστυχώς..

    όσον αφορά δε..το θέμα της παιδεραστίας... εκεί..
    δε σηκώνω.. μύγα...στο σπαθί μου..
    άνετα λερώνω τα χέρια μου..
    χωρίς να σκεφτώ..συνέπειες..

    να βρίσκουμε τη δύναμη
    να μοιραζόμαστε.. λύσεις..απόψεις..πόνο..χαρά..
    μόνον έτσι..

    τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και το bullying, αλλά και η παιδεραστία, Ιώ μου, είναι θέματα-φωτιά.. Κι από όποια οπτική γωνία και να τα δούμε, πάλι τα παιδιά είναι τα θύματα.... Ακόμα κι εκείνα που φαντάζουν ως θύτες...

      Διαγραφή
  9. Αγαπητή μου όλα αυτά είναι επακόλουθα της αδιαφορίας των γονιών για τα παιδιά τους. Υπάρχουν γονείς που λες και τα παιδιά τους, τους είναι βάρος και εμπόδιο ..... της μαμάς για να βλέπει τα μεσημεριανά αριστουργήματα και του μπαμπά για να παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή ..... ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι γονείς (όχι βέβαια όλοι) δεν ασχολούνται με τα παιδιά τους. Τους αγοράζουν ένα λαπ τοπ για να τους αφήνουν ήσυχους.Τα παιδιά ρουφάνε σαν σφουγγάρια όλα αυτά που ακούν και βλέπουν και μετά τα βάζουμε μαζί τους.Αυτά όμως δεν φταίνε που έχουν αυτές τις προσλαμβάνουσες. Οι γονείς τα "παρκάρουν" στην TV και στο LP κι αυτοί ανενόχλητοι ασχολούνται με ότι τους αρέσει. Τέλος πάντων ας σταματήσω γιατί θα γράψω πολλά ..... Τα φιλιά μου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και λίγα είπες Ράνια μου, γιατί η κατάληξη των παιδιών, σαφώς και περνά μέσα -και- από τις σχέσεις ενός ανδρόγυνου, και κατά πόσο υπάρχει μια καλή σχέση ανάμεσα τους και όχι, πόσο θέλουν να δείξουν στους άλλους ότι είναι πολύ αγαπημένοι...

      Διαγραφή
  10. Καλά βρε, πάσα σάς έδωσα εσένα και του Γαλάτη;
    Χαίρομαι που ανδεικνύεις ένα τέτοιο θέμα μέσα από τα μάτια του γονιού, που έπραξε ορθά!
    Τον πρώτο και κύριο ρόλο θα τον παίξει η οικογένεια, όπως πολύ σωστά λες κι έπειτα το σχολείο.
    Όσο για το σχολείο ακόμα κι αν είναι άρτια επανδρωμένο με απόλυτα εξειδικευμένο προσωπικό, δεν
    πρόκειται να έχει αποτελέσματα θετικά και σοβαρά, αν δεν κάνει την δουλειά του ευσυνείδητα και υπεύθυνα
    κι όχι για τα μάτια του κόσμου. Έχω δει δυστυχώς πολύ συχνά να συμβαίνει αυτό σε δημόσια και ιδωτικά σχολεία.
    Δεν θα γράψω άλλο σεντόνι εδώ, γιατί έφτιαξα ένα στον Γαλάτη πριν από λίγο. Άσε που δεν τελειώνει ένα τέτοιο θέμα
    εύκολα και πρόχειρα. Αναρτήσεις σε συνέχειες θέλει, για να δώσεις μια καλή εικόνα από όλες τις πλευρές...

    Ναι, η αδιαφορία υποθάλπει εγκληματίες...

    Εκτάκια υιοθετούν πρωτάκια είναι μια σπουδαία κίνηση και την εφαρμόζουμε κι εμείς με μία έκτη
    να προσέχει, να παίζει και να συνεργάζεται με τις πρώτες!!! Ηρεμία και ασφάλεια στο διάλειμμα,
    χαρά και ικανοποίηση από όλους!!!
    Φιλιά Πετράδι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως, το σχολείο τού παιδιού μου, το ανέφερα, επειδή έκανε (και κάνει) σπουδαίο έργο. Καμιά μέρα λέω να το κάνω και ανάρτηση μάλιστα. Μεγάλη τύχη ένα τέτοιο σχολείο για ένα παιδί...

      Διαγραφή
  11. Η ενδοσχολική βία δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Με την αλλοπρόσαλλη υπερ-χρήση του διαδικτύου απλά έγινε περισσότερο της μόδας. Οι ηλίθιοι "ενημερώνονται" τι συμβαίνει στο εξωτερικό και το κοπιάρουν ως γνήσιοι πίθηκοι.
    Δυστυχώς - ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΤΩ - το 20χρονο το παλικάρι πάει. Ας αφυπνιστούμε όλοι μας και περισσότερο οι μαθητές/φοιτητές/γονείς/δάσκαλοι να πατάξουμε κάθε παρόμοιο φαινόμενο που αντιλαμβανόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο Πέτρο. Κι όταν είμαστε εμείς παιδιά, δεν υπήρχαν τέτοια θέματα; Υπήρχαν και παρα-υπήρχαν, άσε γιατί τα θυμάμαι και πληγώνομαι πολύ... :(( Όσο για το Βαγγέλη, ας ζει κι ας βρίσκεται όπου εκείνος θέλει, αρκεί να είναι καλά τώρα πια...

      Διαγραφή
  12. Κανένας δε μπορεί να πειράξει τα παιδιά μας
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Να γραψω κι εγω πεντε λογια...
    Για τον σχολικο εκφοβισμο...

    Εδω στα Λιοσα..Εχουμε αλλοδαπους μαθητες...Φτωχοι κυριως σε καυασταση ΕΝΔΕΙΑΣ..Που συχνα ΚΑΙ υποσιτιζονται..ΚΑΙ ψαχνουν στα σκουπιδια...
    Και κλεβουν απο πεινα,και απο κοινωνικο αποκλεισμο..Την τυροπιττα συμμαθητων τους..Η μικροτερων παιδιων...
    ΕΚΦΟΒΙΖΟΝΤΑΣ για να φανε...!!!
    Επισης εχουμε...
    ΡΟΜΑ μαθητες,για λιγο διαστημα..Μεχρι να παρουν τα χαρτια οι γονεις τους..Για να εισπραξουν ισως τα επιδοματα που δινει το κρατος...
    Αυτοι ΜΟΝΙΜΩΣ υποσιτιζονταν..Και ΠΡΟ κρισης..Φαντασου ΤΩΡΑ....!!!
    ΑΥΤΟΙ ειναι παιδια ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ..!!
    Με ΑΝΑΛΟΓΗ παιδεια..Ντυσιμο και..Ψυχικη ισορροπια...
    Οταν δεν ειναι στο σχολειο..ΕΙΤΕ ΕΠΑΙΤΟΥΝ μαζι με τους γονεις τους..ΕΙΤΕ ΝΟΙΚΙΑΖΟΝΤΑΙ σε αλλους...
    Στην..Καλυτερη περιπτωση..ΣΥΛΛΕΓΟΥΝ ΣΚΡΑΤ[παλιοσιδερα]

    Κουτακια αλουμινιου..Η...σκουριασμενες ΠΡΟΚΕΣ απο τη χωματερη...!!

    Αυτοι..ΟΛΗ την τρομκρατια που ΔΕΧΟΝΤΑΙ..Θα την βγαζουνε στους αλλους..ΜΟΝΙΜΑ Σε ολη τους τη ζωη..Δεν γνωριζουν κατι αλλο..!!!

    Και τελος..Η μειοψηφια..Ειναι οι.."κανονικοι" μαθητες...!!!

    Που ΜΕΣΑ σ αυτους βεβαια..Ειναι ΚΑΙ οι γονοι εξαθλιωμενων ΠΡΩΗΝ οικοδομων..
    Και τα παιδια των...Ομοεθνων..Απο την Ρωσσια..Την Ουκρανια..Και την Γεωργια....

    ΚΑΙ.....Οι εμποροι απ εξω..Σαν αλεπουδες εξω απο κοτετσι...!!!

    Αλλα πολλα ειπα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάει το σχόλιο μου, μόλις το έγραψα :((

      Έλεγα πως έχω μια γνωστή που είναι καθηγήτρια σε εκείνη την περιοχή και μου έχει μιλήσει για αυτά τα περιστατικά... Αν δεν δράσει η πολιτεία όσο μπορεί πιο γρήγορα, θα μας βρουν και χειρότερα...

      Διαγραφή
  14. Κατ' αρχάς να σου δώσω πολλά συγχαρητήρια, Πέτρα μου, που άκουσες, συζήτησες, εξήγησες στο παιδί σου
    και προχώρησε, αφήνοντας πίσω του το υποτιθέμενο..."ψεγάδι". Μακάρι να άκουγαν όλοι οι γονείς τα παιδιά
    σίγουρα θα ήταν καλυτερα τα πράγματα. Στο λέω εκ πείρας. Τι να πω, Πέτρα μου, όταν έχουμε έλλειψη παιδείας,
    στείρα γνώση, άρνηση συμμόρφωσης, πλήρη ανευθυνότητα, αλλά, με πλεονάσματα εγωϊσμού κι εγωκεντρισμού,
    κοινώς δλδ. "κουφιοκεφαλάκηδες". Σαφώς και δεν είναι όλοι, αλλά οι περισσότεροι, δυστυχώς ακολουθούν αυτό
    το δρόμο. Έκανες πολύ καλά που ανέδειξες αυτό το ευαίσθητο θέμα Πετροκόριτσο! Στεναχωριέμαι πολυ κάθε φορά
    που μαθαίνω κάτι παρόμοιο. Όπως είπες εξαπλώνεται και στο στρατό κι έχεις δίκιο. Βιώσαμε δύσκολες καταστάσεις
    με τον ανιψό μου. Κρητικός, γεροδεμένος δυο μέτρα παλληκάρι, δεχόταν λεκτική και αγενή, αγενέστατη συμπεριφορά.
    Ευτυχώς μίλησε νωρίς, πήρε συμβουλές από ειδικό και ξεπεράστηκε ανώδυνα, ευτυχώς, αφού μετατέθηκε.
    Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη βραδιά!
    Φιλάκια πολλά με μια αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάλι χάθηκε το σχόλιο μου... Έχω πρόβλημα με το ίντερνετ τελικά... :(
      Έλεγα Κατερίνα μου, πως κανένας γονιός δεν ξέρει με απόλυτη σιγουριά, τι να κάνει για το παιδί του, αν είναι όμως στο πλευρό του παιδιού του, αυτό είναι και το πιο σημαντικό. Από κει και πέρα βέβαια, πάντα παίζει ρόλο κι ο χαρακτήρας του παιδιού, αλλά και οι συγκυρίες...

      Διαγραφή
  15. Το θέμα Πέτρα μου τα τελευταία χρόνια πήρε μεγάλες διαστάσεις γιατί και τα μέσα που από μικρά χειρίζονται οι μαθητές τα απομονώνουν από το διάλογο με τους γονείς που είναι ανακούφηση και για πολλούς !!! Πάντα θα πιστεύω ότι οι γονείς έχουν υποχρέωση να κόψουν το κεφάλι τους ώστε να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών τους και κατά συνέπεια να βρίσκουν χρόνο όχι για παραινέσεις αλλά για αληθινό διάλογο !! Τα αρπακτικά που καιροφυλακτούν πάντα υπάρχουν και η τιμωρία τους που βασανίζουν ψυχολογικά και σωματικά ένα παιδί να είναι μεγάλη ..
    Οργή και πόνο νιώθω για τα παιδιά που δεν θα μπορέσουν να έχουν ισορροπημένη ζωή !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πραγματικά ανατριχιαστικό, πόσοι κίνδυνοι, αλλά και πόσο κοντά, περνούν δίπλα σε κάθε παιδί (ακόμα και ενήλικα) και πόσο πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά... Όλο αυτό είναι πολύ ψυχοφθόρο, αλλά είναι και μονόδρομος...

      Διαγραφή
  16. Πέτρα μου θα πω το εξής:
    Είμαι θύμα παιδικού και νεανικού εκφοβισμού και διακωμώδησης στα νεανικά μου χρόνια από συμμαθητές και φίλους της γειτονιάς. Μην ψάχνεις λόγους, θα έπαιρνε ώρα και δεν είναι το σημαντικό.
    Όμως, κοίτα:
    Και εμείς ζήσαμε το στρατό, τα καψόνια, τους νεοσύλλεκτους. Οκ.... και εκεί είχαμε διακωμώδηση ίσως και εκφοβισμό. Όμως ΟΧΙ........! αυτήν τη σημερινή ΚΤΗΝΩΔΙΑ όχι......!
    Τελικά ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ της καθημερινής μας ζωής έχει για τα καλά κυριεύσει τις ζωές μας. Και το βαρέλι της κοινωνικής μας ζωής δυστυχώς δεν έχει ....πάτο.....
    Δυστυχώς......... τι είδους "αξίες" είναι τελικά αυτές που προκαλούν τόσο τρόμο και πόνο ; που τις έμαθαν τα παιδιά σήμερα ; διανοείται κανείς να συμβαίνει κάτι τέτοιο στα Πανεπιστήμια ; σε αυριανούς επιστήμονες ;; δεν μιλάμε για αυριανούς ...στρατιωτικούς ή αστυνομικούς αλλά επιστήμονες ; είναι δυνατόν ;;;;
    Ειλικρινά δεν το πιστεύω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι φανερό Γιάννη, πως όσο περνούν τα χρόνια, αλλά και όσο βαθαίνει η κρίση, οι καταστάσεις γίνονται όλο και πιο εκφυλιστικές, άρα, το έργο των γονιών, αλλά και των εκπαιδευτικών, είναι ακόμα πιο δύσκολο, αλλά είναι και -επιτακτικά- αναγκαίο...

      Διαγραφή
  17. Γνωρίζω τι είναι bullying και δυστυχώς, το βίωσα στα σχολικά μου χρόνια. Τότε δεν ξέραμε καν τον όρο, βέβαια.
    Όπως και ο γιος σου, κατάφερα να βγω πιο δυνατή από όλο αυτό, αλλά θεωρώ πως ήμουν μια από τις εξαιρέσεις στον κανόνα. Θα μπορούσα να είχα διαμορφώσει μια φοβισμένη, άβουλη, αντικοινωνική προσωπικότητα, ή θα μπορούσα να είχα πηδήξει από το μπαλκόνι.
    Η γνώμη μου είναι πως αυτή η κατάσταση πρέπει να αντιμετωπιστεί και να εξαλειφθεί. Όχι τώρα, χθες. Είναι χρέος μας να δώσουμε τις σωστές βάσεις στα παιδιά μας, είτε στα πλαίσια της οικογένειας ως γονείς, είτε στα σχολικά πλαίσια, ως εκπαιδευτικοί, για να σταματήσουμε αυτό το φαινόμενο. Και από την πλευρά του θύτη, και από την πλευρά του θύματος.
    Φιλιά πολλά, Πέτρα μου, καλό σου βράδυ!
    Υ.Γ. Συμφωνώ μαζί σου πως το bullying επεκτείνεται και στον κόσμο των ενηλίκων. Στη δουλειά, ή στο στρατό όπως λες. Δεν είναι τυχαίο: αν δεν έχει αντιμετωπιστεί μια συμπεριφορά και δεν έχει διορθωθεί από νωρίς, είναι επόμενο πως θα διαιωνίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλλη μου, όπως έγραψα και πιο πάνω, θεωρώ πως πάντα παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας του κάθε παιδιού, αλλά και οι συγκυρίες... Άλλοι βγαίνουν δυνατότεροι, υπάρχουν όμως και κάποιοι, που τα αποτελέσματα στη ψυχολογία τους, είναι αρνητικά και μη αναστρέψιμα, δυστυχώς..

      Διαγραφή
  18. Τι στο διάολο συμβαίνει με την ελληνική κοινωνία; Γνωρίζει ότι παιδιά και νέοι άνθρωποι υποφέρουν από νταήδες, κι ότι κυκλοφορούν ελεύθεροι βιαστές, δολοφόνοι και τραμπούκοι, αλλά περιορίζεται στο να κλείνει την πόρτα της και να κρυφοκοιτάζει από την κλειδαρότρυπα!
    Διαλύει ανυπεράσπιστες τοξικομανείς, ανέχεται τη δολοφονία ενός παιδιού και την εξαφάνιση του πτώματος, ψωνίζει από το μαγαζί κάποιου που κατηγορήθηκε για βιασμό ανήλικης αλλά δεν συνελήφθη ποτέ, κλείνει εκατοντάδες πρόσφυγες σε κλουβιά, καννιβαλίζει τους πάντες στο τουίτερ και τελικά ψηφίζει πατρίς-θρησκεία-οικογένεια.
    Ούτε ένας δεν θα πεθάνει από αηδία, όπως είχε αναρωτηθεί ο Καρυωτάκης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως είναι τα αποτελέσματα, μιας παρατεταμένης περιόδου, με οικονομική άνεση και χλιδή, που είχε οδηγήσει πολλούς από εμάς, να έχουμε χάσει τις αξίες της ζωής και να λειτουργούμε εντελώς εγωκεντρικά...

      Διαγραφή
  19. Σε διάβαζα το πρωί από το κινητό. Σε κάθε γωνιά αναπαράγεται ο ίδιος νόμος του ισχυρού που μας έχει επιβληθεί από πάνω. Μίσος και κακία και οι κομπλεξικοί βγάζουν τα ένστικτά τους και τις ανωμαλίες τους στους απροστάτευτους. Και η συγκάλυψη είναι πάντα ο ισχυρότερος σύμμαχος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι Χριστίνα μου, δεν πιστεύω ότι φταίνε μόνο "οι από πάνω". Αν το έδαφος δεν είναι πρόσφορο, κανείς δεν μπορεί να μας διαβρώσει, τουλάχιστον, όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό... Συνεπώς, οι ευθύνες είναι και της κοινωνίας μας αλλά και ατομικές, σε πολύ μεγάλο βαθμό...

      Διαγραφή
  20. γνωρίζω απο πρώτο χέρι , στηρίζω και όλοι πρέπει να τα προσέχουμε αυτά και σε μεγάλες ηλικίες γιατι δεν σταματαέι η κακοήθεια και ο κομπλεξισμός !!! νομίζω έτσι ειναι και με το παιδί που ψάχνουμε όλοι ποιός ξέρει τι να έχει γίνει πραγματικα΄!! έχω βαρεθεί όλους αυτόυς τους τραμπούκους τους ανούσιους !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να συμπληρώσω, ότι έχουμε ακόμα ένα κακό ως κοινωνία: μας θορυβεί υπερβολικά, κάθε νέα κατάσταση που προκύπτει, αλλά λίγο μετά, χάνουμε το ενδιαφέρον, αλλά και το ζήλο μας.. Κι αυτό δυστυχώς, είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνίας μας, νομίζω..

      Διαγραφή
  21. Δεν μπορώ να πω πως έχω ζήσει ποτέ κάτι αντίστοιχο...αλλά πιστεύω πως όλα ξεκινούν από την οικογένεια, όπως γράφεις κι εσύ...! Αν το παιδί δεν μάθει από το σπίτι πως να υπερασπίζεται τον εαυτό του, και πως να σέβεται τους συμμαθητές του, τότε δύσκολα θα επιβιώσει στην κοινωνία μας. Είναι θλιβερό να βρισκόμαστε σε τόσο μεγάλο ποσοστό στην σχολική βία.
    Καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα περιστατικά είναι άπειρα. Και δυστυχώς δε βγαίνουν επίσημα τα στοιχεία, αλλά όλοι τα συζητάμε με μισόλογα, από δω κι από κει.. Αν δεν χτυπηθεί κάθε κακό οργανωμένα, δεν θα έχουμε αποτελέσματα, απλά θα βυθιζόμαστε όλο και πιο πολύ...

      Διαγραφή
  22. Αν σκεφτείς πως στην Αμερική οι μαθητές πάνε με το όπλο στη σχολική τσάντα, φοβάμαι πως σε λίγα χρόνια ίσως φτάσουμε κι εμείς σ' αυτό το σημείο. Η βία σε όλες τις μορφές της, είναι πλέον συνήθεια και μέσο "επικοινωνίας" για όλους. Ας το παραδεχτούμε. Τα παιδιά βιώνουν και αντιγράφουν τα πρότυπα που τους προσφέρονται. Κι όσο συνηθίζουμε τη μυρωδιά του αίματος και δεν αντιδρούμε, τόσο γινόμαστε συνένοχοι.
    Λάθος περπατησιά πήραμε Πέτρα μου... Τα παιδιά είναι τα θύματα. Ακόμα κι αυτά που ασκούν τη βία, είναι στο βάθος αυτά που την έχουν υποστεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μην ξεχνάμε, ότι έχουμε μια ροπή προς μίμηση, ειδικά σε κάθε τι αμερικάνικο...

      Διαγραφή
  23. Θέμα που καίει έπιασες...καίει και τσουρουφλίζει...σου απάντησα στο fb, πως οι άνθρωποι που ασκούν εκφοβισμό είναι θρασύδειλοι, προβληματικοί και άχρηστοι...θυμωμένη απάντηση, εξαιτίας των γνωστών γεγονότων, χωρίς να λάβω υπ' όψιν αυτό που λέει παραπάνω η Μαρία στην τελευταία της πρόταση...
    Θα συμφωνήσω βέβαια πως όλα ξεκινούν από το σπίτι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαρία, παράλληλα είναι και θύτες, αλλά και θύματα... Πολύπλευρο πρόβλημα...

      Διαγραφή
  24. ετσι οπως τα λες...
    στο σχολείο αν και έχω μικρά παιδιά (δημοτικό) δεν έχουμε τόσο βαρειά κρούσματα... αλλά.. πολύ φοβάμαι ότι αν δεν προσέξουμε... θα εμφανιστεί κατι...
    ωραία αναρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως, τα κρούσματα ξεκινούν σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία ή είναι και τυχαίο...

      Διαγραφή
  25. Μακάρι πέρα από τον όρο κανένα παιδί να μην γνωρίζει τι σημαίνει bullying.
    Μακάρι το παιδί να βρεθεί και όλο αυτό, η αγωνία της οικογένειας του, η ανησυχία της κοινωνίας, η ανάγκη μας να μην ξανασυμβεί, να αποτελέσουν το έναυσμα για να σταματήσουμε μια και καλή αυτά τα φαινόμενα.
    Καλημέρα Πέτρα μου. Φιλί γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και φαντάσου για πόσα παιδιά δεν μαθαίνουμε ότι έχουν πέσει θύματα του bullying..

      Διαγραφή
  26. Ας παραδεχτούμε κάτι: όλα τα παιδιά, κι ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, έχουν δεχτεί bullying, άλλοτε πιο ελαφριάς μορφής κι άλλοτε πιο βαριάς. Γιατί απλώς, όπως έχω ξαναγράψει κάπου, ο κόσμος των παιδιών είναι πιο σκληρός από τον κόσμο των μεγάλων. Τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να έχουν επίγνωση των πράξεών τους, δεν έχουν συναίσθηση ότι αυτό που λένε ίσως πληγώνει τον άλλον. Όλους μας έχουν κοροϊδέψει και μας έχουν προσβάλλει για το πώς έχουμε πιάσει τα μαλλιά μας, ή για την μπλούζα μας ή για το κολατσιό που παίρνουμε από το σπίτι (εκεί να δεις!).
    Η οικογένεια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος σε όλα αυτά τα φαινόμενα. Θα πρέπει να υπάρχει πληροφόρηση, να υπάρχει διαπαιδαγώγηση. Να μαθαίνουν τα παιδιά τους να φέρονται σωστά και με σεβασμό, ή να μπορούν να έχουν αυτοεκτίμηση κι αυτοπεποίθηση, χωρίς να ξεπεραστεί το όριο βέβαια και περάσουμε στην ωραιοπάθεια γιατί πάλι προβλήματα δημιουργούνται...
    Δες κι αυτό: http://pepperychaos.blogspot.gr/2015/02/ta-mathitika-xronia.html Προάγγελος της δικής σου ανάρτησης!
    Καλή σου μέρα Πέτρα μου! Καλό σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν διαφωνώ Αναστασία μου, αλλά αν όλα τα παιδιά έχουν πέσει θύματα bullying, ενδεχομένως να σημαίνει ότι και όλα τα παιδιά έχουν διαδραματίσει κάποιον ρόλο ως θύτες, κι αυτό είναι κάτι με το οποίο δεν συμφωνώ -γενικότερα εννοώ- και όχι σε σχέση με το σχόλιο σου..

      Διαγραφή
  27. Ciao, Petra!...Γνωρίζω πολύ καλά τι είναι το bullying, καθώς 35 χρόνια υπηρέτησα στη δημόσια εκπαίδευση... Το φαινόμενο άρχισε να παίρνει τα τελευταία χρόνια ανησυχητικές διαστάσεις... Χρειάζεται επιμόρφωση και ενημέρωση εκπαιδευτικών και γονιών, καθώς και ενθάρρυνση των μαθητών που υφίστανται το bullying να αναφέρουν το πρόβλημα στους εκπαιδευτικούς και γονείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά είσαστε πολλοί οι εκπαιδευτικοί φίλοι bloggers! Πολύ χαίρομαι γι' αυτό.

      Διαγραφή
  28. Από τις καλύτερες ιστορίες που διάβασα αυτές τις μέρες για το σχολικό εκφοβισμό. Πόσο σε συγχαίρω, σαν μαμά προς μαμά, για τον τρόπο που αντιμετώπισες το πρόβλημα του παιδιού και τα αντανακλαστικά που έδειξες!
    Και, ναι, ο εκφοβισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολλή αγάπη στο σπίτι και μια τρυφερή αγκαλιά των μεγαλύτερων παιδιών στο σχολείο, που θα κάνει καλό στα μικρότερα αφού τα προστατεύει αλλά και στα μεγάλα που ωριμάζουν και νιώθουν περισσότερη αυτοεκτίμηση βοηθώντας τα μικρότερα παιδιά. Νομίζω πάντως ότι αυτό γίνεται ήδη σε κάποια ιδιωτικά σχολεία εδώ και χρόνια - ώρα να περάσει και στο δημόσιο.

    Τα φιλιά μου
    Ελένη
    https://myfortysomethingworld.wordpress.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου, ευχαριστώ για τα συγχαρητήρια, αλλά όπως ξέρουμε όλοι οι γονείς, πολλές φορές αντιδρούμε ενστικτωδώς, ελπίζοντας να έχουμε κάνει το καλύτερο για τα παιδιά μας...

      Διαγραφή
  29. Η βία γεννά βία. Τα παιδιά που την υφίστανται θα την αναπαράγουν, είτε προς τον εαυτό τους (αυτοκαταστροφή) είτε προς τους άλλους (επιθετικότητα). Έτσι, κάποια θύματα γίνονται θύτες, ακόμα και σε πολύ μικρή ηλικία. Επίσης τα "θύματα" έχουν ένα συγκεκριμένο προφίλ. Δύσκολο πρόβλημα αλλά διαχρονικό. Υπήρχε και σε άλλες εποχές, πριν ονομαστεί bullying.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη η άποψη σου, "κ.κ" .. Αναπαραγωγή...

      Διαγραφή
  30. Κοροιδία και εκφοβισμός λεγοταν πριν να το πουνε bullying... ακομα και αυτή η λεξη ειναι ξενη.. και το φαινομενο όλο και εξαπλωνεται ΄΄ υπήρχε και παλιά....και τότε δεν είχαμε ψυχολογους και βοήθεια απο πουθενα μονο το ένστικτο πως θα το διαχειριστουμε με τα παιδιά...συμφωνω οτι απο το σπιτι παιρνουν τα παιδια ανατροφή και δυναμη να ξεπερασουν τυχον προβλήματα.. και πως μπορουν ελατωματα σωματικα (π.χ. κοντα στο υψος..- κοροιδια) να προβαλουν αλλα πιο αξιολόγα προτερηματα... .. εξυπναδα... ειναι θεμα παιδείας όλα τελικα...!!! ας ειναι οι γονεις οσο γινεται πιο κοντα στα παιδια τους...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όπως αναφέρθηκε κι από τους φίλους πιο πάνω, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι εκπαιδευτικοί...

      Διαγραφή
  31. Μπραβο σου για την ανάρτηση! Ξέρεις τι με στεναχωρεί; Που οσμίστηκαν όλοι οι πορδηθεν ότι το θεμα "πουλάει' και το κανιβαλίζουν για μερικες επισκέψεις και μερικα νουμερα τηλεθέασης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό τον κανιβαλισμό δεν θα τον γλιτώσουμε ποτέ φοβάμαι... Σε φιλώ!

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.